Bekendmaking zwangerschap

Allereerst wil ik iedereen bedanken voor de súper lieve reacties op mijn blog! Voordat ik verder ga met het vertellen over hoe wij onze zwangerschap bekend gemaakt hebben wil ik nog even melden dat er best wel eens typfouten of fout gespelde woordjes tussen kunnen zitten. Ik raas namelijk in mijn enthousiasme zo makkelijk door dat ik ze ooit over het hoofd zie. Van sommige woorden weet ik niet altijd of ik het correct spel dus doe ik dat dan maar op gevoel haha. Lekker boeiend ook maar het is maar even dat jullie hiervan op de hoogte zijn dus doooor naar de bekendmaking.. 

Zoals ik jullie al in mijn vorige blog verteld had wist ik bij de 1-2 weken dat ik zwanger was. Dit was natuurlijk al erg vroeg en zou dus ook inhouden dat wij nog best een aantal weekjes onze mond moesten gaan houden.. MOEILIJKK! Maar het is niet anders. Op maandag 8 augustus had ik mijn test gedaan en ik zou op donderdag 11 augustus zou ik ongesteld moeten worden. Mijn zus was hiervan op de hoogte en vroeg ook redelijk vaak hoe het met mij ging. ( puur uit interesse en lief bedoeld uiteraard!)  Ik had me eigen voorgenomen haar niks te laten merken en gewoon net alsof te doen dat ik het nog niet wist. Alleen wat ik niet had bedacht was dat ik die woensdag 10 augustus bij haar kindjes zou gaan oppassen en ik het toen dus amper 2 dagen wist.. Niet heel erg handig zeg maar.. Ik heb serieus die dag mijn best gedaan Kim te ontwijken en meteen te gaan als haar man thuis zou komen. Yes het is gelukt! Ik stap in de auto, start hem en SHIT daar komt ze aan gereden! Tja om nu zomaar aan te rijden is ook niet echt heel erg netjes dus ik beleefd staan wachten.. Even gepraat over de meisjes hoe ze het die dag gedaan hadden en toen kwam de vraag hoe het met mijzelf ging.. Nou je raad natuurlijk al dat ik begon te stralen van oor tot oor en mevrouw meteen wist hoe laat het was! Niet de bedoeling maar wel super leuk! En ergens vond ik het ook wel echt een opluchting dat ik het er met iemand over kon hebben ( buiten Sander dan).

Dit keer was het dan ook Kim die als állereerste van ons kleine wondertje in mijn buik afwist. 

Niet veel later bij de 6 weken ongeveer gingen we nog even lekker een weekendje weg met mijn (stief)zusje en haar vriend. We hadden er zoo ontzettend veel zin in en hebben ook echt leuke dagen gehad met zijn vieren! Wat ik alleen niet bedacht had was dat ik zo misselijk zou worden daar! Pfff iedere keer als we gingen eten zat ik eigenlijk alweer vol als ik dat eten zag maarja ik mocht niks laten merken.. Na veel puffen blazen en zweten was het me het weekendje gelukt niks te laten merken! Tot de laatste avond.. We besloten nog lekker met zijn vieren te gaan uiteten bij Gossimijne om het weekendje leuk af te sluiten. Super leuke en gezellige avond gehad maar weer dat eten he pffff.. Anouk ( mijn stiefzusje) vroeg maakte onder het eten een keer de opmerking - ooh Kelly die carpaccio hier is altijd zo lekker he! -  Ja die is hier super lekker carpaccio is altijd lekker was t eerste wat ik dacht! Maar wijs geantwoord ( dacht ik tenminste) - ja ik weet het maar die heb ik al zóvaak op dat ik nu eens wat anders pak - en daar viel ik door de mand want Anouk weet maar al te goed dat ik nóóóit uiteten ga zonder ook maar 1 carpaccio te pakken haha. Wijs hebben we niks gezegd en het gelaten voor wat het is en bedacht, als ze het wil weten vraagt ze het zelf wel. Nou die vraag is nooit gekomen maar het vermoedde wel gebleven haha. Voor haar was het dan ook echt geen verrassing toen we vertelde dat we zwanger waren maar toch reageerde ze superleuk met IK WIST HET! HET KON NIET ANDERS! en toen kwam dit verhaal van hierboven ter sprake. ( Het vertellen tegen Anouk en mijn vader en vriendin was overigens nadat we het de ouders van Sander verteld hadden.)

Eenmaal een paar weken verder hielden we het niet meer om onze mond te moeten houden. We hadden ondertussen de eerste echo gehad en ons kleine wondertje gezien en wouden dit zo graag delen! We hebben dus ook echt op een random moment besloten om het tegen de ouders van Sander te gaan vertellen want die kwamen toevallig toch die middag op bezoek! 

Ik ben nog snel even naar Mill gereden om een klein boekje met de tekst opa&oma erop te gaan halen en heb deze in laten pakken zodat we toch iets hadden om het leuk te brengen aangezien we het last minute besloten hadden! Hier was ik ondertussen 9 weekjes in verwachting. 

Toen de ouders van Sander het wisten zijn we eigenlijk vrij snel door gegaan naar de rest van de ouders en broers en zussen. Hun hebben we het met ons boekje ' Baby op komst ' verteld. Hier konden zei een pagina invullen met onder andere het raden van het geslacht van ons kindje, de naam, het gewicht , wanneer het geboren werd etc. super leuk voor later!

Omdat ik vrij snel nadat we het aan de ouders en broers en zussen verteld hadden jarig was besloten we om het nog even geheim te houden voor de familie en het met mijn verjaardag bekend te maken aan hun. Dit hebben we gedaan door middel van roze & blauwe ballonnen op te hangen en een setje ( wat ik op mijn verjaardag van de ouders van Sander kreeg) op tafel te leggen. Zo grappig om te zien dat meerendeel het niet eens door had toen ze binnen kwamen en op het moment dat we het vertelde pas zagen wat er op tafel lag! Geweldig die reacties! Uiteraard heb ik de familie en vrienden die er op deze dag waren ook het boekje in laten vullen voor de herinneringen van later. Maaar we zijn er nog niet.. We hebben de familie ook nog gevraagd of zei nog 2 weken hun mond zouden kunnen houden omdat ik 2 weken later op vriendinnenweekend zou gaan en het mijn vriendinnen dan in real life kon vertellen. Dit vond ik veel leuker als dat ik het via de app zou moeten doen. ( Met mijn verjaardag was ik ondertussen 11 weken )

2 weken later gaan we dan hoor.. EINDELIJK op vriendinnenweekend en het verlossende woord brengen! Meteen de eerste avond ( nog voor er werd geproost op het meidenweekend) heb ik het eruit gegooid! Ik was zooooo zenuwachtig! Ik vergeet ook nooit meer dat mijn beste vriendinnetje net zo zenuwachtig op de bank zat als ik. Zei wist het natuurlijk al en we hadden afgesproken dat ik oogcontact zou maken als ik het ging vertellen zodat zei het stiekem kon filmen. Dit is kei geslaagd niemand had iets door en zo heb ik alle lieve en leuke reacties van mijn vriendinnen op beeld! Eindelijk was het eruit en mocht de 'buitenwereld' het ook weten! Dit was overigens ook wel hard nodig aangezien ik al echt een buikje kreeg. 

Nou het verlossende woord was eruit en kon ik dus volop gaan genieten van mijn zwangerschap met vrienden en familie om me heen! Zo fijn om erover te praten.

Ik hoop dat jullie het weer leuk vonden om te lezen en tot de volgende keer!

Liefs Kelly.